Zegary kaflowe z kolekcji Edwarda Parzycha. Książka warta polecenia
Opisanie prywatnej kolekcji, to wydarzenie szczególne. Tak precyzyjne i ciekawe opisanie, tak wyjątkowych eksponatów to wydarzenie niezwykłe.
Mamy to!
Mamy książkę, która opisuje wybrane zegary z kolekcji Edwarda Parzycha. To 27 zegarów, w tym:
24 zegary kaflowe, 1 zegar wieżyczkowy, 1 zegar stołowy i 1 zegar z pasyjką
By jak najlepiej przedstawić tę doskonale wydaną książkę na pewno konieczne jest przekazać jej zawartość.
Spis treści wskazuje podział treści książki na następujące rozdziały:
1.Wprowadzenie
Na jego łamach Małgorzata Buchholtz-Todoroska dziękując kolekcjonerowi podkreśla, że opis zbiorów zegarowych jest kolejną pozycją dotyczącą różnorakich zborów Edwarda Parzycha z Elbląga.
Autorka przedstawia charakterystykę pracy zegarmistrza, rodzaj i wartość zebranych zbiorów.
W dalszej części Małgorzata Buchholtz-Todoroska prezentuje autorów katalogu – Ewę Martynę-Michalską i Stanisława Stefana Mieleszkiewicza – od wielu lat związanych z Muzeum Narodowym w Warszawie. Informuje również o planowanej kolejnej książce przedstawiającej pozostałe zbiory zegarów kolekcji Edwarda Parzycha.
2. Najważniejsze konstrukcje mechanizmów zegarowych i zasady ich działania
Autorem rozdziału jest Stanisław Stefan Mieleszkiewicz, z którym współpracowała zegarmistrz Katarzyna Wierzbicka.
Zakres przekazu najlepiej oddaje tytuł rozdziału.Jednak jasność, stylistyka przekazu, oraz zgodność z zasadami techniki wydaje się wymagałby solidnej korekty.
3. Charakterystyka zegarów kaflowych
Autorami rozdziału są: Ewa Martyna-Michalska i Stanisław Stefan Mieleszkiewicz. To bardzo ważny rozdział, w którym autorzy przedstawiają elementy historii zegarów noszonych, a w szczegółowy sposób opisują charakterystyczne elementy zegarów, które przyjęły nazwę zegarów kaflowych. Ich historię, miejsca w których powstawały i najważniejszych dla nich zegarmistrzów.
4. Inne zegary stołowe (wieżyczki i pasyjki)
W zdecydowanie krótszej niż dla poprzedniego rozdziału ci sami autorzy przedstawiają zegary wykonywane w formie wieżyczek, czy będących elementami pasyjek.
5.Katalog
Tak, jak wspomniano we wstępie w katalogu zostało przedstawionych 24 zegary kaflowe,
1 zegar wieżyczkowy, 1 zegar stołowy i 1 zegar z pasyjką.
Każdy z eksponatów jest bardzo dokładnie przedstawiony i w szczegółach obfotografowany. Na podstawie fotografii można stwierdzić, że każdy z zgarów był poddany przeglądowi zegarmistrzowskiemu. Jak nieoficjalnie wiadomo przegląd został wykonany przez specjalistę w zakresie takich wyrobów- zegarmistrza Katarzynę Wierzbicką.
W przedstawionej kolekcji znalazły się zegary, które tworzone były w należących obecnie do Polski miastach.
W tym gronie znajdziemy następujące egzemplarze wybrane do prezentacji w niniejszym opracowaniu:
Zegar z Gdańska
Zegar z Warszawy
Zegar z Torunia
Zegar z Lublina
Zegar z Poznania
Jako ostatnie przedstawiono zegary: wieżyczkowy, stołowy i z pasyjką.
6. Słowniczek ważniejszych terminów związanych z zegarami
Cennym elementem książki jest przedstawiony w tym rozdziale słowniczek. Niestety ponownie jak dla „najważniejszych konstrukcji mechanizmów” można mieć sporo zastrzeżeń do konkretnych przekazów. By nie być gołosłownym trzeba wskazać choćby:
– określenie „wychwyt wrzecionowy” jest niepoprawne. Mimo, że takowe pojawia się w zegarmistrzowskiej literaturze, po interwencji Profesora Zdzisława Mrugalskiego jego autorzy wycofali się przestali go używać – wychwyt szpindlowy lub łopatkowy -to poprawne określenia.
– wyjaśnienie hasła: „tarczkowa regulacja włosa balansu” jest zupełnie niejasna.
7. Bibliografia
Na 84. i 85. stronie książki zajdziemy bibliografię, co zawsze jest bardzo ważnym elementem książki, szczególnie dla osób zainteresowanych tym tematem.
Zdecydowanie polecamy zakup niniejszej książki!
Tak jak wspomniano na wstępie, książka jest doskonale wydana, zawiera 85 stron zamkniętych w sztywnych, lakierowanych okładkach.
Wysokiej jakości papier, doskonała jakość druku i kolorowe wysokiej jakości zdjęcia są doskonałymi elementami dla bardzo wartościowej treści książki.
Władysław Meller
