Zegarki lotnicze

Stylistykę i parametry techniczne dla grupy czasomierzy znanych jako zegarki lotnicze ukształtowały wymogi przed jakimi stawały one w czasach początków awiacji. Dzisiejsze wymagania stawiane przed używanymi w powietrzu zegarkami są zdecydowanie łagodniejsze. To umożliwia odejście od ścisłych rygorów technicznych i stylistycznych. Taka sytuacja pozwala na powstawanie różnorakich wariacji tak w aspekcie technicznym, jak i stylistycznym.

Nie zważając na te odstępstwa, by odszukać tak zwane DNA tej zegarkowej grupy, trzeba scharakteryzować te początkowe wymogi techniczne i stylistyczne stawiane zegarkom dla pilotów. Były nimi na pewno:

– czytelność wskazań objawiająca się wyraźnymi, kontrastowymi i luminescencyjnymi elementami tarczy i wskazówkami,

– odporność na uderzenia i upadki wymagająca solidnej konstrukcji mechanizmu i koperty,

– antymagnetyczność – którą można było osiągnąć choćby poprzez dodatkowe elementy koperty wykonane ze miękkiej stali

– możliwość manipulowania zegarkiem (nakręcania i nastawiania) w rękawiczkach, co zapewniała odpowiednio duża i specjalnie ukształtowana koronka.

Kwestią dodatkową pozostawała długość paska, którego rozmiar zależał od tego, czy zegarek spoczywał na kombinezonie na nadgarstku, czy na udzie pilota.